Toen waren Formule1 coureurs nog mannen met stalen ba…. . Juist. Tegenwoordig zien wij de coureurs als Hollywood sterren lopen over het terrein, beveiligers in de buurt en aan ster allures geen gebrek.
Vroeger, was er geen afgezet gedeelte achter de pitboxen, vroeger vonden de coureurs het niet erg als er een camera op ze af kwam, vroeger rookte menig coureur, vroeger…. Vroeger was alles relaxter.
Tegenwoordig zien wij als Bloggers / fan’s de auto’s op vrijdag de baan op rijden, en is er amper de mogelijkheid om persoonlijk bij de rijders in de buurt komen. Van de pitbox tot aan het hotel, alles is afgeschermd voor het grote publiek.
Mensen die er wel bij komen zijn uiteraard de aanhang van de coureur zelf, denkt u maar aan vriendin ( Het gezegde van iets voor de wedstrijd brengt geluk.. ) en meestal hun vader. Want in de jeugd van de coureurs is deze hobby toch door de vader begonnen. Hij heeft ergens een keer een voorzet gegeven, een voorzet die menig vader wil geven maar dan vol het publiek in schiet.
Geluksvogels zijn de coureurs van tegenwoordig, riant salaris, riant huis, gezien hun financiële situatie een goed uitziende vriendin, en de coureurs maar klagen.
Dit is niet goed aan de auto, dat is niet goed aan de auto. U kunt het allemaal zelf wel bedenken wat ze allemaal zeggen.
Voor ons als buitenstaanders is dit heel confronterend, wij willen iets, maar kunnen het niet. Hun hebben het, maar zijn ondankbaar.
Maar, als ze dan een keer dat hoogte punt bereiken, die ene race, het kampioenschap, dan zien we de echte rijders. Het kippenvel gevoel, als je thuis op de bank zit te kijken, en je beseft hoe hard de rijder in kwestie er voor getraind heeft, hoeveel hij er voor gelaten heeft, en dan toch die overwinning pakt. De inbeelding spreekt voor zich, wat een wereldbaan.
0 reacties